Zdrada w związku bywa często wręcz traumatycznym doświadczeniem. Dla wielu osób oznacza też definitywny koniec i emocjonalne rany, które leczy się długo. Choć winę za zdradę ponosi przede wszystkim osoba zdradzająca, to jej partner również mimowolnie zaczyna zastanawiać się, czy w jakiś sposób do tego się przyczynił. I nie chodzi o złe traktowanie czy obojętność, a być może brak uwagi czy czasu. Albo – co gorsza – rozpoczyna się machina analizy swojego wyglądu względem tamtej/ tamtego drugiego. Narasta niskie poczucie wartości i długofalowy brak zaufania, nawet wobec nowego partnera. Niekiedy jednak zdrada uświadamia partnerom, jak wiele mogą stracić, dlatego działa mobilizująco. Para zaczyna walczyć o siebie. Scenariuszy jest mnóstwo, ale jak wynika z badań skłonność do zdrad, można nieco przewidzieć.
Zdrada w związku może mieć zaskakujące przyczyny
Kto nie słyszał o książkach Eleny Ferrante, czy też serialu „Genialna przyjaciółka”, niech lepiej pominie poniższy akapit. Mamy tu do czynienia z Neapolem w latach 60. i dwiema przyjaciółkami, których życie obserwujemy od dzieciństwa po starość. Kultura opresji wobec kobiet trwa w najlepsze. Między głównymi bohaterkami pojawia się urokliwy inteligentny chłopiec. Mądry, wrażliwy, z ambicjami i nienawidzący wiecznie zdradzającego matkę ojca. Gardzi nim i szczerze postanawia, że nigdy nie będzie taki jak on. Czas jednak pokazuje, że staje się niemal identyczny, kłamie, zdradza, uwodzi kolejne ofiary. I być może jest narcyzem. Dlaczego tak się stało? Zrozpaczony w końcu przyznaje, że to wina biologii, której zupełnie nie może opanować. Oczywiście to tylko fikcja, jednak Ferrante jest doskonałą obserwatorką włoskiej mentalności, męskiej i kobiecej. Badania opublikowane w serwisie Psychology Today niejako potwierdzają, że pisarka jest może i jest bliska prawdzie.
Czy skłonność do zdrady może być dziedziczna?
Jeśli chodzi o badanie dziedziczności różnych rzeczy, to najczęściej sprawdza się ją na bliźniętach, szczególnie jednojajowych, których kod genetyczny jest w zasadzie identyczny. Postanowiono przebadać dziedziczną skłonność do zdrady. Choć wynikają one również z wielu innych czynników, to w przypadku bliźniąt można zauważyć wyraźne predyspozycje. W badaniu z 2004 roku aż 46% kobiet z bliźniąt jednojakowych przyznawało się do zdrady. Zaskakujących informacji dostarczyła analiza przeprowadzona w 2015 roku na 1700 parach bliźniąt jednojajowych obojga płci, będących w stałych związkach. W grupie mężczyzn wskaźnik dziedziczności zdrady wynosił aż 63%. Idąc o krok dalej, badacze chcieli ustalić, który konkretnie gen może odpowiadać za skłonności do zdrady, jednak nie doprowadziło to do jednoznacznego wniosków. Być może odpowiada za to pewien receptor dopaminy, powodujący spontaniczne decyzje o jednorazowych stosunkach seksualnych.
Choć badania te dostarczają ciekawych wniosków, to należy pamiętać, że czynniki środowiskowe i problemy emocjonalne odgrywają równie ważną rolę w podejmowaniu decyzji o zdradzie.
