Make-up, który przeszedł do historii. Co makijaż bohaterek filmów Davida Lyncha mówi o nich samych?
Filmy Davida Lyncha charakteryzują się bardzo specyficzną estetyką łączącą elementy surrealizmu, niepokoju i amerykańskiej popkultury lat 50. Makijaż znaczy tu więcej niż mniej. Co konkretnie?
W tym artykule:
- Lula Pace Fortune w „Dzikości serca”
- Dorothy Vallens z „Blue Velvet”
- Laura Palmer z „Twin Peaks”
- Betty/Diane z „Mulholland Drive”
David Lynch tworzył bardzo charakterystyczną atmosferę poprzez powolne tempo narracji, długie ujęcia i nieoczywiste przejścia między scenami. Często wykorzystywał też czerwone zasłony, migające światła i zniekształcone twarze, jako powtarzające się motywy wizualne. Makijaż w filmach Lyncha jest niezwykle charakterystyczny i często służy, jako element budowania narracji oraz osobowości postaci. Oto jak wygląda to u kilku kluczowych bohaterek:
Lula Pace Fortune w „Dzikości serca”
Lula Pace Fortune grana przez Laurę Dern w słynnej „Dzikości serca” ma charakterystyczny makijaż, który idealnie współgra z dziką, zmysłową naturą jej postaci i estetyką południowego rocka lat 50., którą Lynch w tym filmie wykorzystuje.
Lula zazwyczaj nosi czerwoną szminkę, która jest nieco bardziej jaskrawa i „surowa” niż klasyczna hollywoodzka czerwień. Jej oczy są podkreślone czarną kredką i maskarą, często z dodatkiem metalicznych cieni do powiek w złotych lub srebrnych odcieniach. Ten makijaż jest bardziej „rockowy” i mniej subtelny niż u innych lynchowskich bohaterek.
Charakterystyczne dla makijażu Luli jest to, że mimo upału, seksu czy przemocy, jej czerwona szminka pozostaje niemal nietknięta — w przeciwieństwie do makijażu innych kobiet u Lyncha, które „rozpływają” wizualnie. To podkreśla siłę Luli i jej niezłomną naturę.
Lynch często pokazuje jej twarz w zbliżeniach podczas palenia papierosów, gdzie czerwień szminki kontrastuje z dymem, tworząc ikoniczne ujęcia, które stały się znakiem rozpoznawczym filmu. Makijaż Luli jest też swoistym hołdem dla estetyki lat 50., ale podanym w przesadnej, komiksowej formie. To doskonale współgra z surrealistycznym charakterem tego filmowego obrazu.
Dorothy Vallens z „Blue Velvet”
Dorothy grana przez Isabellę Rosselini (ulubiona aktorka Lyncha) tym filmie nosi intensywnie czerwoną szminkę, która jest teatralna i przesadzona. Kontrastuje z jej bladą cerą. Sam makijaż staje się coraz bardziej rozmazany w trakcie filmu, odzwierciedlając jej emocjonalny rozpad.
Laura Palmer z „Twin Peaks”
Najsłynniejsza ofiara świata, wielka nieobecna „Twin Peaks” jest pokazywana w dwóch wersjach makijażu. Jako „żywa” ma świeży, młodzieńczy makijaż typowej amerykańskiej nastolatki lat 90., podczas gdy w scenach retrospektywnych i onirycznych jej makijaż staje się bardziej dramatyczny, z ciemniejszymi cieniami i rozmazaną szminką.
Betty/Diane z „Mulholland Drive”
Betty grana tu przez Naomi Watts przechodzi transformację, co widać również w makijażu. Na początku filmu nosi delikatny, niewinny make-up w stylu hollywoodzkich aspirujących aktorek, który później zamienia się w cięższy, bardziej dramatyczny look z wyraźnie zaznaczonymi oczami i ciemniejszą szminką.
Renee Madison/Alice Wakefield (również z „Lost Highway”) nosi z kolei klasyczny film noir makijaż — mocno podkreślone czerwone usta i wyraziste oko, co podkreśla jej naturę femme fatale.
Lynch często wykorzystywał kontrast między „czystym”, niewinnym makijażem a jego bardziej mroczną, zniekształconą wersją, jako sposób na pokazanie dualizmu postaci. Charakterystyczne jest też to, że makijaż często staje się coraz bardziej niedoskonały i rozmazany w kluczowych momentach filmu, symbolizując psychologiczny rozpad bohaterek.
Wiedzieliście o tym?