Kora - za co ją podziwialiśmy i za co będziemy ją pamiętać

Odważne, ekstrawaganckie, niepowtarzalne. Takie były stylizacje Kory, obok których w latach jej występów z grupą Maanam, ale i znacznie później po prostu nie dało się przejść obojętnie. Uwielbiała transparentności, printy, mnogość dodatków, a także oryginalny, często mocny makijaż. Wiele dziewczyn chciało kiedyś wyglądać jak Kora.

Kora miała niezwykle lekkie pióro, jeśli chodzi o teksty swoich piosenek. Lekkie i magiczne, bowiem wiele utworów w dorobku Maanam powinno się interpretować jak dzieła najwybitniejszych rodzimych poetów. Dzisiaj najczęściej cytowanym jest chyba fragment „Czekam na wiatr co rozgoni, Ciemne skłębione zasłony, Stanę wtedy na raz ze słońcem twarzą w twarz” pochodzący z kawałka „Krakowski spleen”.
A w numerze „Parada słoni i róża” można doszukać się nawiazania do wojny Związku Radzkieckiego z Afganistanem, a tym samym genialnego grania na nosie cencurze panującej w naszym kraju w czasach PRL.

Oprócz tego, że Kora wyrażała swoje poglądy w tekstach, o wielu istotnych dla niej kwestiach społeczno-politycznych wypowiadała się również poza nimi. Świetnym przykładem jest choćby ta wypowiedź z jednego z wywiadów dla tygodnika Newsweek:

„Nie znoszę ograniczeń, może dlatego, że byłam wychowywana w strasznych warunkach. Jak ktoś mi mówi, że homoseksualizm to choroba, to się wściekam. Albo kiedy ktoś twierdzi, że mój 40-letni, wolny związek z Kamilem jest niestabilny, chociaż my się kochamy, jesteśmy przyjaciółmi, podczas gdy moi znajomi po ślubach cywilnych i kościelnych sto razy się rozwiedli. Jak ktoś mówi, że dzieci z in vitro nie wiadomo, kim są, to dostaję szału.