Reklama

W tym artykule:

  1. Syndrom najstarszej córki – co to jest?
  2. Najstarsze córki w związkach – dlaczego bycie z nimi w relacji jest trudne / nie mogą znaleźć miłości?
  3. Masz syndrom najstarszej córki? Oto co możesz zrobić
Reklama

Jak dowodzą amerykańscy psychologowie z Frankiem J. Sulloway'em na czele, najstarsze córki posiadają pewne specyficzne cechy i zachowania, które kształtują ich osobowość i sposób, w jaki wchodzą w interakcje z innymi. Determinują też to, w kim się zakochują i jakie są w relacjach romantycznych. I – no cóż – mają trudniej niż inne kobiety, której tej roli nie doświadczyły. Dlaczego? Już wam wyjaśniamy.

Syndrom najstarszej córki – co to jest?

Syndrom najstarszej córki to zjawisko psychologiczne, które odnosi się do specyficznych cech i zachowań najstarszych córek w rodzinie (tj. kobiet urodzonych jako pierwsze z rodzeństwa). Cechy mogą mieć znaczący wpływ na relacje miłosne i partnerskie. Znany amerykański psycholog, Frank J. Sulloway w swojej książce „Born to Rebel: Birth Order, Family Dynamics, and Creative Lives” dowodzi, że kolejność urodzenia wpływa na rozwój osobowości i preferencje życiowe. Najstarsze dzieci, które często przyjmują rolę tradycjonalistów i przywódców, mają specyficzne podejście do relacji romantycznych. Ale zanim wyjaśnimy, na czym ono polega, wytłumaczymy wam, z czego wynika i czym objawia się syndrom najstarszej córki.

Cechy charakteryzujące syndrom najstarszej córki

  • Najstarsze córki często czują się odpowiedzialne za rodzeństwo i dom. Od najmłodszych lat są uczone, że muszą opiekować się młodszymi – mają więc silne poczucie obowiązku i wykazują chęć przejmowania odpowiedzialności.
  • Ze względu na wysokie oczekiwania rodziców, najstarsze córki często dążą do perfekcji we wszystkim, co robią.
  • W dzieciństwie, gdy rodzice poświęcają uwagę młodszemu rodzeństwu, muszą zacząć szybciej rodzić sobie same. To kształtuje ich umiejętność samodzielnego rozwiązywania problemów i podejmowania decyzji.
  • Opiekując się rodzeństwem, rozwijają silne umiejętności opiekuńcze. Starają się wspierać bliskich, ale też często są nadopiekuńcze.

Najstarsze córki w związkach – dlaczego bycie z nimi w relacji jest trudne / nie mogą znaleźć miłości?

Te cechy mogą wpływać pozytywnie na relacje romantyczne, ale (niestety) częściej jest odwrotnie. Budowanie zdrowych relacji partnerskich z najstarszą córką nie należy do najłatwiejszych. Dlaczego?

  • Najstarsze córki często mają wysokie oczekiwania wobec siebie i swoich partnerów. Perfekcjonizm doprowadza je frustracji w momencie, gdy partner nie spełnia ich oczekiwań. Bywają wówczas wymagające i krytyczne.
  • Niezależność najstarszych córek jest zaletą, która... często przeradza się w wadę. Najstarsze córki mogą mieć trudności z delegowaniem zadań lub zaufaniem partnerowi w kwestiach, które wolą kontrolować pomimo zapewnień, że wcale nie muszą. Ich silne poczucie autonomii może sprawiać wrażenie, że nie potrzebują wsparcia partnera.
  • Są troskliwe i empatyczne, ale i nadopiekuńcze, przez co mogą mieć tendencję do kontrolowania różnych aspektów związku. A to z kolei bywa przytłaczające dla partnera, często prowadzi do konfliktów, a nawet bywa powodem rozstania.
  • Mają tendencję do przejmowania roli głowy rodziny. To one wszystko planują i kontrolują finanse w związku. Mężczyźni, z którymi się wiążą, są często postrzegani jako ulegli.
Reklama

Masz syndrom najstarszej córki? Oto co możesz zrobić

Zrozumienie wpływu syndromu najstarszej córki na relacje, to pierwszy krok do jego kontrolowania. Regularna autorefleksja lub sesje z terapeutą pomogą ci w identyfikacji momentów, w których perfekcjonizm, potrzeba kontroli, czy nadopiekuńczość negatywnie wpływają na twój związek. Naucz się delegować obowiązki, a potrzebę kontroli przekuj w zaufanie partnerowi i dzielenie się z nim odpowiedzialnością. Nie bój się również prosić o pomoc – jeśli z powodu syndromu najstarszej córki twoje relacje się rozpadają, skonsultuj się ze specjalistą. On z pewnością pomoże ci zrozumieć i przetworzyć doświadczenia z dzieciństwa, które wpłynęły na to, jaka jesteś w relacji romantycznej.

Jak rozpoznać syndrom abstynencji emocjonalnej po rozstaniu? Te zachowania to nieme wołanie o pomoc

Rozstanie bywa jednym z najtrudniejszych i najbardziej bolesnych doświadczeń w życiu każdego. I choć każdy przeżywa je na swój sposób, są osoby, dla których zakończenie związku znaczy mniej więcej tyle, co koniec świata. W takich przypadkach najczęściej mamy do czynienia z syndromem abstynencji emocjonalnej po rozstaniu. Jak go rozpoznać?
Syndrom abstynencji emocjonalnej
fot. materiały dystrybutora

Syndrom impostora odbiera radość z życia i pewność siebie. Ma 3 charakterystyczne objawy

Syndrom impostora to częste zjawisko i w pewnym sensie szczególnie wpisuje się w polskie narodowe DNA. Mamy zakodowaną skromność i umniejszanie sukcesom, bo osoby, które podkreślają swoją wartość, są często odbierane, jako przemądrzałe. Jak z tym walczyć?
Kadr z filmu "One day", mat. prasowe
Kadr z filmu "One day", mat. prasowe
Reklama
Reklama
Reklama