Dlaczego wchodzimy w toksyczne związki? Ekspertka wyjaśnia, co robić, by nie dać się zmanipulować partnerowi i wymienia 10 znaków ostrzegawczych

W tym artykule:

1. Dlaczego wpadamy w toksyczne związki?
2. Czynniki z dzieciństwa
3. Wpływ schematów poznawczych
4. W jaki sposób schematy poznawcze wpływają na toksyczne związki?
5. Przykład: Schemat wadliwości
6. Uświadomienie to pierwszy krok
7. 10 cech toksycznego związku

Według badań przeprowadzonych przez instytucje zajmujące się zdrowiem psychicznym, około 30 proc. Polek i Polaków doświadczyło toksycznych związków. To alarmujące dane, które pokazują, jak powszechne są tego typu sytuacje. Na początku sprawdźmy, dlaczego tak wiele osób znajduje się w szponach destrukcyjnych relacji.

Dlaczego wpadamy w toksyczne związki?

Wchodzenie w toksyczne związki wynika z różnych powodów, ale najczęściej jest efektem bagażu emocjonalnego, który pozostał z nami z dzieciństwa. Osoby, które doświadczyły trudności w relacjach rodzinnych, często powtarzają te wzorce w dorosłym życiu, wybierając partnerów, którzy replikują ich wcześniejsze przeżycia. Pragnienie akceptacji, strach przed samotnością czy niskie poczucie własnej wartości mogą skłaniać do pozostawania w destrukcyjnych relacjach.

Toksyczny związek - test. Odpowiedz na 20 pytań, aby dowiedzieć się, czy twoja relacja jest toksyczna

» Toksyczny związek - test «. Jeśli właśnie wpisałaś te trzy słowa w okienko wyszukiwarki, na pewno ta myśl spędza ci sen z powiek. A zatem koniecznie rozwiąż test.

Czynniki z dzieciństwa

Wpływ dzieciństwa na wybory partnerskie jest złożony. Osoby wychowywane w rodzinach, gdzie panowała przemoc, nie było wsparcia emocjonalnego czy pojawiała się niestabilność, często odczuwają lęk i nieśmiałość w relacjach. Idą więc za tym, co jest im znane. Szybciej odnajdą się w toksycznym związku, który przypomina ten z dzieciństwa (np. z ojcem lub matką), niż w zdrowym, w którym nie wiedzą, czego się spodziewać i jak się zachować. Podświadomie wybierają to, co jest im znane i daje złudne poczucie kontroli.

Wpływ schematów poznawczych

Schematy poznawcze to struktury myślowe, które kształtują sposób, w jaki postrzegamy siebie, innych ludzi oraz świat. Negatywne schematy mogą znacząco wpływać na wybory partnerskie.

Przykładem schematu poznawczego, który pcha nas w szpony toksycznych związków jest schemat wadliwości. Jego częste uzupełnienie stanowi schemat podporządkowania się –największy wabik i swoiste zaproszenie do destrukcyjnej relacji.

Osoba ze schematem wadliwości ma poczucie. że jest niepełnowartościowa, zła, niechciana, gorsza, niesprawna w jakichś znaczących kwestiach lub że straciłaby miłość ważnych osób, gdyby zobaczyły, jaka jest naprawdę. Z poczuciem tym może się wiązać nadmierna wrażliwość na krytykę, odrzucenie lub obwinianie, a także wstyd z powodu wyobrażonych własnych wad. Wady te mogą być ukryte (np. egoizm, impulsywny gniew, nieakceptowanie własnego popędu seksualnego) lub jawne (np. nieatrakcyjny wygląd, niezręczność w sytuacjach społecznych).

Naukowcy określili najlepszy wiek na wzięcie ślubu. Argumentem „za” jest najniższe ryzyko rozwodu

Badania przeprowadzone przez brytyjską instytucję Office for National Statistics dowiodły, że zawarcie małżeństwa w odpowiednim wieku zmniejsza prawdopodobieństwo rozwodu. A zatem: jaki jest najlepszy wiek na wzięcie ślubu?

Z kolei osoba ze schematem podporządkowania się nadmiernie poddaje się kontroli innych, ponieważ czuje się do tego zmuszona - robi to, aby uniknąć gniewu, zemsty czy porzucenia. Dwie główne formy podporządkowania się to:

• podporządkowanie potrzeb - stłumienie własnych preferencji, decyzji i pragnień
• podporządkowanie emocji - stłumienie emocji, szczególnie gniewu.

Z taką postawą zazwyczaj wiąże się przekonanie, że moje pragnienia, opinie i uczucia są nieuzasadnione lub nieważne dla innych. Pojawia się nadmierna uległość połączona z silnym poczuciem osaczenia. To z kolei prowadzi do nawarstwiania się poczucia gniewu, który uzewnętrznia się poprzez nieadekwatne zachowania bierno-agresywne: niekontrolowane wybuchy złości, objawy psychosomatyczne, emocjonalne wycofanie, acting out, czy nadużywanie substancji psychoaktywnych.

Osoba z takimi schematami może nieświadomie przyciągać do siebie toksycznych partnerów, którzy potwierdzają i pogłębiają jej przekonanie o braku wartości, wykorzystując jednocześnie jej tendencję do podporządkowania się. Może pozostawać w związku, który nie przynosi jej satysfakcji, bo wierzy, że nie zasługuje na lepszy.

W jaki sposób schematy poznawcze wpływają na toksyczne związki?

• Przyciąganie toksycznych partnerów: Osoby z negatywnymi schematami poznawczymi mogą podświadomie przyciągać do siebie partnerów, którzy potwierdzają ich negatywne przekonania o sobie.
• Tolerowanie toksycznych zachowań: Kiedy ktoś wierzy, że zasługuje na złe traktowanie, jest skłonny tolerować toksyczne zachowania partnera, uznając je za coś naturalnego.
• Trudności w rozpoznawaniu zdrowych relacji: Osoby z negatywnymi schematami poznawczymi mogą mieć trudności w rozpoznawaniu zdrowych relacji, ponieważ ich wyobrażenia o sobie i innych są zniekształcone.

7 znaków, że on czuje do ciebie jedynie pociąg fizyczny i nie chce związku. Takiej relacji nie warto kontynuować

Namiętne pocałunki, dobra chemia w sypialni i dużo zabawy. Czy to wystarczy, aby relacja była poważna? Jeśli zastanawiasz się, czy tylko mu się podobasz, czy on chce czegoś więcej, czytaj dalej. Oto charakterystyczne znaki, które wskazują, że chłopak nie planuje z tobą przyszłości.

Przykład: Schemat wadliwości

Anna wychowała się w rodzinie, gdzie jej osiągnięcia zawsze były ignorowane, rozwinęła więc w sobie schemat wadliwości. W efekcie, w dorosłym życiu wybrała partnera, który potwierdzał jej przekonania o własnej bezwartościowości. Mężczyzna często ją krytykował, poniżał i kontrolował, zmuszając do podporządkowania się jego zasadom.

Dla Anny uświadomienie sobie tych schematów, może być kluczowym krokiem w procesie wyjścia z toksycznego związku. Praca nad pozytywnym przekształceniem przekonań o sobie, może pomóc jej wyzwolić się z destrukcyjnego kręgu. Warto jednak pamiętać, że to wymaga wsparcia terapeuty, który pomoże zidentyfikować i zmodyfikować negatywne myśli, co w przyszłości umożliwi Annie budowanie zdrowych relacji.

Uświadomienie to pierwszy krok

Najważniejszym etapem wychodzenia z toksycznego związku jest uświadomienie sobie... że się w nim przebywa. To trudny, ale kluczowy moment, który pozwala rozpocząć proces uzdrawiania. Rozpoznanie szkodliwych wzorców i akceptacja faktu, że relacja nie przynosi zdrowia emocjonalnego, otwiera drzwi do pozytywnych zmian.

10 cech toksycznego związku

1. Brak zaufania: W toksycznym związku brakuje zaufania i poczucia bezpieczeństwa.
2. Ciągłe krytykowanie: Partnerzy często wzajemnie krytykują się, co prowadzi do obniżenia poczucia własnej wartości.
3. Manipulacja emocjonalna: Osoba toksyczna może manipulować uczuciami partnera, kontrolując go psychicznie.
4. Agresja fizyczna lub werbalna: Przemoc jest jednym z najbardziej wyraźnych sygnałów toksycznego związku.
5. Izolacja: Partner może izolować drugą osobę od przyjaciół i rodziny, co sprawia, że staje się bardziej podatna na manipulację.
6. Brak wsparcia: W toksycznym związku brakuje wsparcia emocjonalnego, a partnerzy nie są dla siebie przyjaciółmi.
7. Brak komunikacji: W związku, gdzie nie ma zdrowej komunikacji, problemy się kumulują i nie są rozwiązywane.
8. Stałe poczucie napięcia i stresu: Toksyczne relacje generują stałe uczucie napięcia, co wpływa negatywnie na zdrowie psychiczne.
9. Zależność finansowa: Sytuacja, gdzie jedna osoba kontroluje finanse, może prowadzić do uzależnienia drugiej strony.
10. Brak równowagi w decyzjach: W toksycznym związku jedna osoba zazwyczaj dominuje, a druga musi dostosowywać się do jej oczekiwań.

Obawiasz się, że twój partner zakochał się w innej? A może to twoje serce zabiło szybciej do kogoś innego? Oto, co zrobić

The heart wants what it wants. Czasami jednak nasze serce nie chce już tego, co ma, a czegoś nowego, nieznanego. Ale czy zakochanie się w kimś innym, będąc w związku świadczy o końcu relacji? Tak naprawdę jest to nawet… normalne.